۱۳۸۹ مرداد ۳۰, شنبه

دهم رمضان

ای لـوای اجتــــــهـاد افراشــــــــــته
روزهٔ هــــــر روز، عـادت ســـاخـــــــــته
اهل وحدت را به شقوت کرده حکم
بســته‌شــان در ربــقهٔ صـــم و بـــــکم
هـان، مشــو مغرور بر افعــال خــود
هـان مشـــو مســـرور بر احـوال خـــود
ایــن عبــادتــهـای تو مقبول نیـست
تا ندانـي عاقـــبت، کــار تــو چيــــست
ای بسا نعلی که وارون بسته شد
شیــشهٔ امن نفـوس اشکســته شـد
گـبر چندین ســاله‌ای در حـین نـزع
کــرد بــر حقیقــت اســـــــلام، قطــــع
عابدی با شد و مـد و کـش و فـش
بهـر ترســــا بچــه‌ای شــد، باده‌کــش
کار با انجام کار اســت و ســرشت
ختم کاشف، از سرشت خوب و زشت
ای بســا بد طیــنـت و نیکوخـــصال
ای بسـا خوش طینـت و ناخوش فعـال
طیـــنـت بد، آنـــکه در عـــــــلم ازل
رفتـه از وی ختــــــــم بر کفـــر و دغــل
شيخ بهايي، نان و پنير، بخش 9 في‌الفطره
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر